บท 3

เจียงซานมองด้วยสายตาเคลิบเคลิ้ม ภายใต้แสงไฟสลัวเธอมองเห็นเค้าโครงของสิ่งใหญ่โตนั้น เธอดื่มด่ำจนต้องใช้ลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเอง

เธอยื่นมือมาอย่างหลงใหลเพื่อเล่นกับปืนเก่าของผม ทำให้ผมสะท้านไปทั้งตัว หายใจเข้าลึกๆ!

ซี่! ราวกับถูกไฟช็อต

มือเล็กๆ ของเจียงซานนุ่มนวลมาก แรงบีบรัดที่เดี๋ยวแน่นเดี๋ยวหย่อน เล็บที่ตั้งใจขูดเบาๆ ทำให้รู้สึกเจ็บนิดๆ ผสมกับความซ่าน

มันช่างทำให้คนเสียวซ่านจนแทบจะขึ้นสวรรค์!

ผมรีบเข้าไปหาริมฝีปากแดงของเธอ

"ที่รัก ดูท่าทางร้อนรนของคุณสิ"

เจียงซานยั่วยวนอย่างหาใดเปรียบ เปิดปากน้อยๆ ค่อยๆ รับเข้าไป

ริมฝีปากแดงบีบรัดไม่หยุด ความอุ่นชื้นค่อยๆ ห่อหุ้มผมไว้

ความรู้สึกนั้นเหมือนกับการได้เข้าไปในร่างของผู้หญิงไม่มีผิด ความแน่นที่แสนวิเศษ ทำให้คนเกือบบ้า

ริมฝีปากแดงของเจียงซานหมุนไปมา เมื่อกระชับ ก็เป็นแรงดูดดั่งพายุที่ถาโถม เมื่อผ่อน ก็เป็นพื้นที่อุ่นชื้นโอบล้อม แทบจะทำให้คนตายได้!

ผมต้องอดทนอยู่พักใหญ่ จึงเริ่มชินกับแรงดูดดั่งพายุของเจียงซาน

วันนี้จะให้เธอได้เป็นผู้หญิงที่มีความสุขสักครั้ง!

ผมหลับตาเพลิดเพลิน ค่อยๆ ผ่อนคลาย

"ที่รัก ช่วยฉันบ้างสิ แล้วเข้ามาจากด้านหลัง"

หลังจากดูดสักพัก เจียงซานพูดอย่างเย้ายวน เธอพลิกตัวอย่างยากลำบาก ก้นกลมกลึงของเธอยกสูงขึ้นเหมือนอานม้า โก่งสูงลิบ

ผมกลืนน้ำลายอย่างโลภมาก ทั้งตัวตื่นเต้นร้อนผ่าวจนเกือบระเบิด

สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเธอส่งกลิ่นหอมเย้ายวน ทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายไม่หยุด

เหมือนลูกแกะอวบอ้วน ช่างอยากลิ้มรสเธอเหลือเกิน

"ที่รัก เร็วสิ!"

เจียงซานส่ายสะโพก ออดอ้อนอย่างน่ารัก

ผมทนไม่ไหวอีกต่อไป ความกระหายหลายปีนี้ อยากปลดปล่อยออกมาทั้งหมด

"ที่รัก คุณเก่งจังเลย!"

เจียงซานถูกผมปลุกเร้าจนร้อนผ่าวไปทั้งตัว สั่นไม่หยุด ตอบรับผม เธอสั่นสะท้านด้วยความสุข

ร่างของเจียงซานร้อนระอุ นุ่มละมุนลื่นเนียน

เหมือนดอกกุหลาบสีชมพู ปืนเก่าแนบชิดกับเธอ ดอกไม้แย้มกลีบออก บีบรัดอย่างบ้าคลั่ง

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงไขกุญแจที่ประตู ผมตกใจ ไม่ทันได้สนใจเจียงซาน รีบใส่กางเกงแล้ววิ่งกลับห้อง

ถ้าลูกชายมาเจอเข้า คงแย่แน่

กลับมาที่ห้องแล้ว ผมรู้สึกกระวนกระวาย แนบหูกับผนังเพื่อฟังว่าจะเกิดอะไรขึ้นในห้องลูกชายข้างๆ

โชคดีที่หลังจากฟังอยู่พักหนึ่ง ลูกชายก็ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ คงคิดว่าเจียงซานดื่มมากไปจนเมาเท่านั้น

พอถึงวันรุ่งขึ้น ลูกชายไปทำงาน ในบ้านก็เหลือแค่ผมกับเจียงซาน

ผมก็ไม่รู้ว่าเจียงซานรู้หรือเปล่าว่าคนคนนั้นคือผม

ผมนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา เจียงซานถูพื้นอยู่ข้างๆ

หลังจากคืนวาน ผมพบว่าเจียงซานช่างยั่วยวนในสายเลือดจริงๆ

วันนี้เธอสวมชุดนอนหลวมๆ บางๆ เพียงตัวเดียว กระดุมเสื้อด้านหน้าบนสุดก็ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่าที่ไม่ได้ติดให้แน่น ทุกครั้งที่เธอก้มตัว ผมมองเห็นสองเนินเนื้อนุ่มนั้นได้อย่างชัดเจน