บท 320

สองคนเดินอยู่บนชายหาด พูดคุยเรื่อยเปื่อยไร้สาระ น้ำทะเลเย็นๆ ท่วมเท้าเล็กๆ ของจ้าวลี่ลี่และเท้าใหญ่ของผม

เมื่อเดินมาถึงชายหาดที่คลื่นสงบ จ้าวลี่ลี่ยืนมองไปที่เส้นขอบฟ้า สัมผัสกลิ่นเค็มของลมทะเล แล้วหลับตาลงโดยไม่รู้ตัว

"เมียจ๋า! ดูนี่สิ!" ผมชี้ไปที่หาดทราย

เสียงเรียก "เมีย" ของผมทำให้จ้าวลี่ลี่ชะ...