บท 328

"เจ็บ...ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง...รสชาติของเมีย...ลืมไม่ลงใช่ไหม" ฉันพูดพร้อมหายใจหอบ

"ใช่...ลืมไม่ลง...ถึงจะเจ็บ...แต่ก็เจ็บอย่างมีความสุข...น้องชายยิ่งแทง...ยิ่งลึก...จะเข้าไปในท้องเมียหมดแล้ว...พระเจ้า..." เจ้าลี่ลี่ตอบรับ

"นั่นแหละถูกต้องแล้ว! ต้องให้...ลืมไม่ลงแบบนี้!" ฉันออกแรงบีบดึงทรวงอกคู...