บท 37

จางเฉินเมื่อคืนยังโวยวายจะลาออก แต่ผลสุดท้ายวันนี้ฟ้ายังไม่ทันสางก็รีบลุกขึ้นโทรไปขอโทษผู้จัดการสวี่ กระดิกหางเหมือนหมาเลียขา โชคดีที่ผู้จัดการสวี่ไม่ได้ถือสาเขา ยังอนุญาตให้เขาทำงานต่อไปได้

ติ๊ง—

ข้อความสั้นๆ ตัดความคิดของฉันไป

[พี่จาง ฉันเองนะ เจวี๋ยน วันนี้พี่จะไปตกปลาเหรอคะ?]

หวังลี่เจวี๋ยนย...