บท 375

"โฮ่..."

เสียงคำรามต่ำ มือใหญ่ของผมยื่นออกไปรัดเอวบางของเจ้าว์ซือซือเอาไว้ ม้าเออร์ไม่ได้เกรงใจเลยแม้แต่น้อยพุ่งเข้าหาบ่อน้ำหอมของเจ้าว์ซือซือ

"อ๊ะ..."

เจ้าว์ซือซือร้องเสียงหวาน ส่วนผมสูดลมหายใจเฮือก ไม่ใช่เพราะความสุข แต่เพราะความเจ็บ ผมลืมไปว่าเธอยังใส่กางเกงอยู่!

"พี่ อย่า...อย่ารีบสิคะ! น้องเป็น...