บท 395

น้ำรักปนกับน้ำหวานไหลออกมา ทำให้ปากถ้ำเปียกชื้นทั้งด้านในและด้านนอก ริมเนื้อนุ่มน้อยๆ สองแฉกเปิดปิดราวกับปากที่กระหายน้ำ ติ่งเนื้ออ่อนนุ่มสั่นระริกอย่างเย้ายวนใจ ขนอ่อนสีดำเป็นเงางามที่เปียกด้วยน้ำรักและน้ำขาวยิ่งดูเปล่งประกาย

ฉันสูดหายใจลึก แล้วผลักเธอให้นอนลงบนพรม ยกขาเรียวยาวของเธอขึ้น เล็งตรงร่...