บท 397

ฉันไม่ได้ปรานีเลยแม้แต่น้อย กระแทกอย่างรุนแรง เร่งจังหวะอย่างเต็มแรง จนเหยียนรู่อวี้เหมือนคนบ้า ขาทั้งสองรัดเอวฉันแน่น ร้องครางไม่หยุด ส่ายสะโพกไม่ยั้ง

"ใช่...ใช่...แบบนั้นแหละ...สามีขา...อ๊ะ...เร็ว...แรงกว่านี้อีก...ฟินมาก..."

น้ำร้อนๆ พวยพุ่งออกมาจากห้วงสวรรค์ของเหยียนรู่อวี้ ฉันรู้ว่าเธอถึงจุดส...