บท 410

"ไม่ค่ะ ฉันจะไปด้วย!" อวี้ยู่เสวียกลับดื้อรั้นอย่างน่าประหลาด พูดพลางคว้าจู๋ของฉันไว้แน่น แล้วลากฉันเดินตรงไปทางครัว

ฉันเดินตามเธอไปพลางอดขำในใจไม่ได้ เธอช่างกล้าเหลือเกิน เคยเห็นคนจูงมือกันเดิน หรือแม้แต่เอาเชือกคล้องคอลากเหมือนจูงหมาก็ยังพอได้ แต่ใครเคยเห็นสาวสวยลากจู๋ผู้ชายเดินบ้าง

โชคดีที่เธอด...