บท 427

ตอนนี้หยันรู่อวี้ออกไปและปิดประตูข้างนอกเรียบร้อยแล้ว ผมรู้ว่าโอกาสแสดงตัวของผมมาถึงแล้ว จึงปลดเสื้อผ้าพี่สะใภ้ ก้มมองเธอพลางพูดเสียงนุ่มว่า "พี่สะใภ้ ขอโทษครับ ผม..."

ตง ชิวเนียงที่ในที่สุดก็ฟื้นคืนความสามารถในการเคลื่อนไหวได้แล้ว ขยับมือทั้งสองข้างอย่างไม่รู้ตัว แต่เธอไม่ได้ผลักผมออกไปทันที กลับใ...