บท 461

นั่นคือเสียงผู้หญิงที่หวานละมุน แม้จะขาดๆ หายๆ ราวกับกำลังอดกลั้นบางสิ่งอยู่ แต่ฉันก็รู้ได้ทันทีว่าเสียงนั้นเป็นของใคร

คงเป็นลูกสะใภ้สินะ

ไม่มีทางเป็นคนอื่นไปได้ ต้องเป็นเธอแน่นอน

แต่ทำไม... เธอถึงทำแบบนี้ ถึงจะไม่อยากเชื่อ แต่นี่คือเสียงของลูกสะใภ้ที่กำลังปลอบประโลมตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย

ฉันฟัง...