บท 464

ผมไม่ได้เงยหน้าขึ้น เพียงแค่ตอบรับเบาๆ

เฒ่าโจวเดินออกไปอย่างกระตือรือร้น ดูเหมือนเขาจะโทรศัพท์ไปหลายสาย เมื่อกลับมาก็ตบไหล่ผมพร้อมรอยยิ้มที่มีความหมายลึกซึ้ง "เรียบร้อยแล้ว คืนนี้นายก็รอรับความสุขได้เลย"

ผมตอบรับเขาไปแบบขอไปที แล้วก็มุ่งทำงานของตัวเองต่อ

เขาไม่มีทางรู้หรอกว่าเมื่อวานผมเจออะไรมา แ...