บท 497

"ตั้งแต่คืนนั้นฉันก็รู้แล้ว... ฉันชอบคุณพ่อจริงๆ!"

ฉันฟังคำสารภาพที่หลุดออกมาจากปากลูกสะใภ้ หัวใจเหมือนถูกแทงด้วยมีดนับพันเล่ม เลือดไหลนองไปทั่ว

ฉันปิดหน้าด้วยความทรมานใจ "พอเถอะ น้องเหยา อย่าพูดอีกเลย!"

ลูกสะใภ้หยุดพูด เธอยังคงตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด ลมหายใจร้อนๆ ของเธอกระทบผิวหนังฉันขณะที่เธอโน...