บท 498

ครู่ใหญ่ผ่านไป... ผมมองสะใภ้ที่ยังหอบหายใจไม่หยุด มองสะใภ้ของผม

อาวุธที่อ่อนตัวลงและถอนออกมาแล้วนั้น มีของเหลวสีขาวที่ช่างแสบตาเหลือเกิน

สะใภ้ปรับลมหายใจ ลุกขึ้นนั่ง เธอจ้องมองของเหลวขุ่นขาวที่ไหลออกจากร่างของผม แต่ตอนนี้กลับไหลออกมาจากร่างของเธอ ใบหน้าเธอเผยรอยยิ้มที่ตรงข้ามกับผมอย่างสิ้นเชิง

เธ...