บท 500

"ทำไมถึงไม่กล้ามองฉัน"

"ฉัน...ฉันไม่ได้..."

ฉันเปล่งคำแก้ตัวที่แม้แต่ตัวเองยังรู้สึกว่าช่างอ่อนแอไร้น้ำหนัก

"พ่อ นั่งลงสิ! มองฉันสิ มองที่หน้าฉัน!"

ฉันไม่อาจหลบเลี่ยงได้อีก อย่างยากลำบากฉันหันกลับไปมองเธอที่อยู่ตรงหน้า

มือของลูกสะใภ้ยันอยู่บนขาของฉัน ร่างกายของเธอโน้มมาข้างหน้าด้วยความตื่นเต้น ทรวงอ...