บท 52

พอร่างของจ้าวลี่ลี่หายลับไปหลังประตู ผมก็รู้สึกตัวราวกับตื่นจากฝัน รีบจัดเสื้อผ้าตัวเองแล้ววิ่งออกไปตามหลังเธอทันที

มองสะโพกผายของจ้าวลี่ลี่ที่เดินอยู่ข้างหน้า ส่ายไปมาอย่างเย้ายวน ผมกลืนน้ำลายเอื๊อก ภาพตอนที่ได้ลูบไล้เนื้อตัวเธอเมื่อครู่นี้แวบเข้ามาในความคิด

หัวใจผมเต้นรัว ปืนใหญ่ก็เริ่มตื่นตัวขึ...