บท 591

พวกที่มามุงดูนั้นคงเป็นฝีมือของลาวโจวที่จัดการไว้ เห็นพวกเขายืนปั้นยิ้มเกร็งๆ พลางปรบมืออยู่ตรงนั้น ลาวโจวก็ส่งสายตาให้พวกเขาอีกที คนเหล่านั้นจึงแยกย้ายกันไป

ไม่นาน บริเวณนั้นก็โล่งขึ้นมาก ทุกคนยืนตากฝนอยู่ที่ประตูโรงเรียน

ลาวโจวเปลี่ยนเป็นใบหน้ายิ้มแย้มเดินไปข้างหน้าพี่สะใภ้ ยื่นมือพลางกล่าวว่า "...