บท 634

ผ่านประตูกระจก ฉันเห็นผู้หญิงสามคนกำลังวุ่นวายพลางพูดคุยอะไรกันไม่รู้ สมองของฉันเหมือนโคลนเละ คิดอย่างไรก็เรียบเรียงความคิดไม่ออก

สักพัก อาหารห้าอย่างกับซุปหนึ่งถ้วยถูกยกออกมาวางบนโต๊ะ ทันใดนั้นกลิ่นหอมก็อบอวลไปทั่วห้อง แต่ฉันกลับไม่มีความอยากอาหารเลยสักนิด

พี่สะใภ้จัดให้พวกเธอนั่งล้อมวงที่โต๊ะ มุ...