บท 660

ลิ่นเหยาทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอร้องออกมา "ที่รัก... ฉันจะ..."

ฉันยิ้มตอบ "เรียกผิดแล้ว เรียกใหม่"

ชินชิงมองฉันอย่างสนใจ ไม่รู้ว่าฉันกำลังเล่นอะไรอยู่

อาจเป็นเพราะความอายที่กำลังครอบงำ ลิ่นเหยาถึงจุดสุดยอดในสถานการณ์เช่นนี้ สะโพกของเธอขยับไปข้างหลังอย่างบ้าคลั่ง น้ำหวานของเธอบีบรัดอย่างรุนแรงเป็นระลอ...