บท 667

คำพูดแบบนี้ผมไม่กล้าพูดต่อหน้าเขาหรอก แค่เขารู้อยู่แก่ใจก็พอแล้ว ถ้าผมเอ่ยปากออกไป เขาคงคิดว่าผมกำลังเหยียดหยามเขาอีก ไม่แน่อาจจะคว้ามีดมาสู้กับผมถึงตาย

ผมพูดเรียบๆ ว่า "ถ้านี่คือบ้านเล็กๆ ของคุณ งั้นที่ผมอยู่คงเป็นกระต๊อบหมาสินะ"

ชินห่าวหรงยิ้มอย่างเก้อเขิน "อาจารย์หลิวพูดเล่นไปได้ แค่ที่พักกันลม...