บท 702

พอก้าวเข้าประตู ผมโอบเอวบางของจ้าวลี่ลี่อย่างอ่อนโยน เส้นผมยาวตรงของเธอทิ้งตัวลงบนไหล่ราวกับสายน้ำตกหยก จมูกของผมได้กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเส้นผมของเธอ ทำให้ใจผมเคลิบเคลิ้ม

เมื่อเห็นใบหน้าขาวของเธอแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย คิ้วเรียวโค้งงดงาม ปีกจมูกขยับเบาๆ ริมฝีปากสีแดงอมชมพูอ่อนนุ่มเผยอเล็กน้อย มือขาวโ...