บท 794

พอได้ยินคำพูดของผม ตงชิวเนียงไม่เพียงแต่ไม่ทำต่อ แต่กลับกดชายกระโปรงแน่นขึ้นไปอีก ใบหน้างดงามที่ดูบอบบางราวกับจะแตะก็แตกนั้นแดงจัดจนเกือบจะหยดเลือดออกมา ดวงตากลมโตเปียกชื้นมองมาที่ผมด้วยแววตาอ้อนวอน ราวกับกำลังขอร้องไม่ให้ผมทำให้เธอลำบากใจ

แต่ตงชิวเนียงก็รู้ดีในใจ แม้ภายนอกเธอจะแสดงท่าทีไม่เต็มใจอย...