บท 841

"เป็นนังร่านก็เป็นนังร่านสิ ฉันชอบก็พอแล้ว"

ผมกำลังบีบนวดอกอวบกลมแน่นเต็มไปด้วยความยืดหยุ่นของเธออย่างเพลิดเพลิน

"ที่รัก... อย่าแกล้งฉันอีกเลย... คุณ... คุณร้ายจัง..." จ้าวลี่ลี่ดึงชายกระโปรงที่คลุมก้นกลมงอนลงมาปิดต้นขา ผมมองท่าทางอ่อนช้อยของเธอขณะใส่เสื้อผ้า อาวุธของผมก็แข็งตัวขึ้นอีกครั้ง

"ทำหน้าบ...