บท 865

เกาฟานวางจอบลง มุดออกจากไร่ข้าวโพด นั่งลงบนคันดิน เช็ดเหงื่อที่หน้าผาก กลิ่นเหงื่อฉุนแม้จะคุ้นเคยแล้ว แต่ก็ยังทำให้เขาขมวดคิ้ว

"อืม... อืม... อ๊ะ..." แต่ในตอนนั้น เกาฟานที่หยุดถากหญ้าได้ยินเสียงครางแผ่วๆ ดังมาจากอีกฝั่งของไร่ข้าวโพดบ้านตัวเอง

"หืม? มีคนมาขโมยข้าวโพดเหรอ?" เกาฟานลุกขึ้นยืน ใบหน้าคล...