บท 880

"นี่...นี่คือ!" ดวงตางามของซุนเสี่ยวเฟิงเบิกกว้างทันที เป็นประกายแวววาวแปลกตา แม้ผ้าปูที่คลุมตัวจะเลื่อนหลุดลงไปบ้างก็ไม่รู้สึกแม้แต่น้อย

เกาฟานเบิกตากว้าง ลมหายใจเริ่มถี่ขึ้น ร่างอ้อนแอ้นของซุนเสี่ยวเฟิงปรากฏต่อสายตาเขาอีกครั้ง คราวนี้ระยะใกล้กว่าเดิม เห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ตอนนี้ซุนเสี่ยวเฟิงหันห...