บท 886

"ฉัน...ฉันเป็นโรคข้างล่าง หลินห่าวหรานมองฉันด้วยสายตาลามกทั้งวัน ฉัน...ไม่อยากไป" ฉินเสวียพูดติดๆ ขัดๆ พอพูดจบก็ก้มหน้าจนเกือบจะซุกอก

กาวฟานชะงักเล็กน้อย พึมพำโดยไม่รู้ตัว "ข้างล่าง??"

ใต้แสงจันทร์ ที่ปลายหมู่บ้านเสี่ยวสือ บนกองข้าวโพดสูงนั้น ตอนนี้มีคนนั่งอยู่สองคน

กาวฟานงงอยู่ครู่ใหญ่ ในที่สุดก...