บท 93

จางจิ่งย่าไม่ได้อยู่ในห้องวีไอพีนานนัก เธอคุยกับเจ้าซือซือและเหยียนหรูอวี้สองสามประโยคแล้วก็ออกไป

"ฮึ!" เหยียนหรูอวี้เห็นผมจ้องมองเงาร่างอันยั่วยวนของจางจิ่งย่าด้วยสายตาไม่กะพริบ เธอส่งเสียงฮึดฮัดออกมาจากจมูก พร้อมกับจ้องผมอย่างดุดัน คงกำลังโกรธผมอยู่ในใจ

ผมได้ยินเสียงแสดงความไม่พอใจจากสาวงาม จึงช...