พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว แสงสีแดงสดเปี่ยมด้วยพลังยามเช้า ทอดเงาของสุ่ยอันอิ่งให้ยาวไกล

ตั้งแต่เมื่อคืนที่ฟ้าเพิ่งเริ่มมืด จนถึงตอนนี้ สุ่ยอันอิ่งคุกเข่าตัวตรงอยู่ที่นี่ เธอคุกเข่ามาทั้งคืนแล้ว ไม่ขยับเขยื้อน ร่างกายแทบจะแข็งเป็นน้ำแข็งไปหมด

แต่ประตูกระท่อมมุงหญ้านั่น ไม่เคยเปิดออกมาแม้แต่ครั้งเดียว

เ...