"ฉันก็บอกแล้วไงว่าไอ้เด็กเวรนี่ไม่มีวันตายหรอก"

ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่เจ้าของร้านหญิงเห็นหลู่หนิง เธอจะแสดงเสน่ห์ความเป็นหญิงใส่เขาโดยสัญชาตญาณ

ไม่เพียงแต่เวลาเดินจะส่ายสะโพกไปมาอย่างเกินจริงราวกับลาที่กำลังส่ายหาง น้ำเสียงยังหวานเยิ้มจนรู้สึกติดคอ จนกระทั่งแววตาโลภมากของเธอกลับไม่มีใครสังเกตเห็...