บท 2964

ฉันพยักหน้า

ทันใดนั้น บรรยากาศในพื้นที่โล่งกลางป่าก็เปลี่ยนไป เพื่อนร่วมทีมที่เมื่อครู่ยังสนิทสนมกับฉันต่างรีบกุมปืนประจำตัว มองฉันด้วยสายตาระแวดระวัง ความเป็นมิตรที่มีเมื่อครู่หายวับไปทันทีหลังจากที่ฉันพยักหน้า

"ผมก็รู้อยู่แล้ว"

ทันใดนั้น หนึ่งในพวกเขาปล่อยมือจากปืน หัวเราะพลางพูดว่า "ตอนที่คุณค...