บท 5

นิยายจีน

เมื่อได้ยินว่าเธอจะแจ้งตำรวจ ผมตกใจชั่วขณะ แต่พอคิดอีกที ถ้าเธอตั้งใจจะแจ้งความจริงๆ คงไม่เตือนผมก่อน สิ่งที่เธอกังวลมากกว่าคือคลิปในมือผม เธอกลัวผมจะเผยแพร่มันออกไป

แต่พอนึกถึงที่ผู้หญิงคนนี้พูดปากเปียกปากแฉะว่าจะส่งผมเข้าคุกสิบแปดปี ความรู้สึกในใจผมก็พลุ่งพล่าน

ผมแกล้งล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกง แล้วโบกไปมาตรงหน้าเธอ

"ได้เลย คุณกล้าแจ้งตำรวจ ผมก็กล้าอัพคลิปขึ้นเน็ต อย่างมากก็ซวยกันทั้งคู่ ไม่มีใครได้ดีหรอก!"

ใครจะรู้ว่าผมพูดยังไม่ทันจบ เสี่ยวชิงก็พุ่งเข้ามา ไม่สนใจแม้แต่ว่าเนื้อตัวเธอยังเปลือยเปล่า พยายามจะแย่งโทรศัพท์ไปจากมือผม

ผมไม่ทันตั้งตัวกับการกระทำกะทันหันของเธอ รีบถอยหลังหนี เสี่ยวชิงกลับเหมือนคนบ้าพยายามแย่งต่อ สุดท้าย แม้โทรศัพท์จะไม่ถูกเธอแย่งไป แต่ใบหน้าและมือผมกลับถูกเธอข่วนจนมีรอยเลือดหลายรอย

"คุณยังจะอาละวาดอีก เชื่อไหมว่าผมจะทำให้คุณดังทั่วเน็ตเดี๋ยวนี้เลย!" ผมขู่ด้วยความโมโห

เสี่ยวชิงแรงสู้ผมไม่ได้ หลังจากถูกผมผลักออกไป แล้วได้ยินคำขู่ของผม เธอก็ไม่ได้ทำอะไรอีก เพียงยืนจ้องผมเขม็ง

ผ่านไปครู่ใหญ่ เธอพูดด้วยฟันกัดแน่น "จางฉี่ นายคิดให้ดีๆ นะ ถึงฉันไม่แจ้งตำรวจ คุณหวังก็ไม่ปล่อยนายแน่!"

เธอคิดว่าผมรู้ทุกอย่างแล้ว ถึงกับพูดถึงชายที่แอบมาพบเธอเอง ใช้เป็นที่พึ่ง

ผมเริ่มคิดทันที คุณหวัง? บริษัทมีผู้ถือหุ้นห้าหกคน แต่แซ่หวังมีแค่คนเดียวคือหวังไห่ปอ

เมื่อกี้ตอนผมซ่อนอยู่ในห้อง ผมรู้สึกว่าเสียงของชายคนนั้นคุ้นหู พอได้ยินเสี่ยวชิงพูดแบบนี้ ก็นึกออกทันที

ในชั่วพริบตา ผมก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเสี่ยวชิงถึงไม่สนใจผู้ชายคนอื่นในบริษัท คุณหวังเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นรายใหญ่เบื้องหลังบริษัท และยังขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่เมียคุมเข้ม ถ้าใครรู้ว่าพวกเขาสองคนมีความสัมพันธ์กัน มันจะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่

พูดอีกอย่าง หวังไห่ปอเพิ่งจะอายุสี่สิบกว่า มีทั้งเมียและลูก แต่เสี่ยวชิงกลับยอมเป็นเมียน้อยเขา ทำลายความฝันสุดท้ายที่ผมมีต่อเธอ

ทั้งสองคนอายุห่างกันยี่สิบปี ผมไม่เชื่อหรอกว่าพวกเขารักกันจริง เสี่ยวชิงคงหมายตาเงินทองและตำแหน่งของหวังไห่ปอ

สำหรับผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเสี่ยวชิง ผมไม่มีความรู้สึกอื่นใดอีกแล้ว ตอนนี้สิ่งเดียวที่ผมคิดคือการได้นอนกับเธอ

"ถ้าหวังไห่ปอกล้าแตะต้องผม ผมจะทำให้เมียเขารู้เรื่องของพวกคุณ คุณคิดว่าหวังไห่ปอจะยอมหย่ากับเมียเพื่อคุณเหรอ?"

ผมตัดสินใจพูดชื่อหวังไห่ปอออกมาตรงๆ เพื่อให้เสี่ยวชิงเชื่อว่าผมมีหลักฐานจริงๆ

"แล้วนายต้องการอะไรกันแน่?" สีหน้าเสี่ยวชิงแย่ลงทุกที ทำให้ผมคาดเดาได้ง่ายว่าโอกาสที่เธอจะได้เลื่อนจากเมียน้อยไปเป็นเมียหลวงนั้นน้อยมาก เธอไม่กล้าสู้กับผมจนถึงที่สุด

"พรุ่งนี้ฉันจะจัดการให้นายเป็นหัวหน้ากลุ่ม ฉันจะให้เงินอีกห้าหมื่น นายทำลายคลิปทิ้ง แล้วเรื่องนี้ก็เหมือนไม่เคยเกิดขึ้น!"

"ห้าหมื่นคิดจะปิดปากผม คุณดูถูกคนเกินไปแล้ว" ผมส่ายหน้า ปฏิเสธทันที

"แล้วนายอยากได้เท่าไหร่!" เสี่ยวชิงถามอย่างฉุนเฉียว

ผมสูดลมหายใจลึก ชี้นิ้วไปที่เธอ แล้วพูดความคิดที่อัดอั้นในใจมานาน

"ผมไม่เอาเงินสักบาท ผมแค่อยากให้คุณอยู่กับผม ทำอย่างที่คุณเคยทำกับหวังไห่ปอ!"

เสี่ยวชิงได้ยินแล้ว ดวงตาเธอเบิกกว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ ราวกับได้ยินเรื่องตลกอะไรสักอย่าง ไม่ลังเลแม้แต่น้อย เธอปฏิเสธผมทันที "ไม่มีทาง! อย่าคิดเลย! ฉันแนะนำให้นายเลิกคิดซะ!"

Bab Sebelumnya
Bab Seterusnya
Bab SebelumnyaBab Seterusnya