บท 124

จากนวนิยาจีนเป็นภาษาไทย

วัวดีมองเขาด้วยสีหน้าประหลาด "แน่นอนสิ"

หยูหนิง "..."

เขาปิดประตูพลางคิดในใจอย่างแปลกใจ: เชื่อฟังขนาดนี้เลย? เป็นไปไม่ได้หรอก?

หยูหนิงรู้สึกว่ากู้ชิงเจว๋ไม่น่าจะเชื่อฟังได้ขนาดนั้น เขาจึงนอนแกล้งหลับบนเตียง รอให้อีกฝ่ายเข้ามา แต่สุดท้ายเขานอนรอจนฟ้าสาง กู้ชิงเจว๋ก็ยังไม่กลั...