บท 25

กู้ชิงเจว๋ยหลับตาขมวดคิ้ว สุดท้ายทนไม่ไหวจริงๆ จึงลุกขึ้นยืนแล้วเทจานผักกาดขาวตรงหน้าทิ้งทันที

อวี่หนิงเห็นแล้วอึ้ง เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน "เธอนี่ช่างสิ้นเปลืองจริงๆ" อวี่หนิงมองผักที่ถูกเททิ้งด้วยความเสียดาย

"ถ้ายังเสียงดังอีก ฉันจะเททั้งข้าวและเนื้อทิ้งหมด" กู้ชิงเจว๋ยทิ้งคำขู่ไว้เพียงเท่านี้ แล้วไ...