บท 43

หลังจากเวลาผ่านไปนาน เสียงของกู่ชิงเจว๋ก็ดังขึ้นในที่สุด เสียงของเขาทุ้มต่ำ: "ขอโทษครับ"

อวี่หนิงสูดจมูก ทั้งเท้าและศีรษะปวด ทั่วทั้งร่างกายปวดไปหมด

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง กู่ชิงเจว๋เห็นว่าอวี่หนิงไม่สนใจเขา จึงสูดหายใจลึกแล้วดึงตัวอีกฝ่ายกลับมา: "ฉันกำลังขอโทษนายอยู่นะ"

"ได้ยินแล้ว" อวี่หนิงไม...