บท 74

ยู่หนิงหยุดฝีเท้า เขาจ้องมองเขาตรงๆ โดยไม่พูดอะไร

กู้ชิงเจว๋หมดปัญญา ลุกขึ้นยื่นมือไปดึงตัวเขามา กักเขาไว้ระหว่างตัวเองกับโต๊ะทำงาน แล้วเอาหน้าผากมาแตะกับของเขา "ทำไมถึงดื้อนักล่ะ?"

ยู่หนิงประท้วงเงียบๆ ยกเท้าขึ้นจะถีบส่วนล่างของเขา

กู้ชิงเจว๋ไวมือไวตา รีบยื่นมือไปกดไว้ เลิกคิ้วพูดว่า "ถ้าถีบพั...