บท 12

เรียวนัลด์อ้ำอึ้ง เขาถอยหลังไปสองสามก้าวขณะที่ฉันจ้องเขาเขม็ง ฉันรู้สึกถึงความโกรธที่เดือดพล่านข้างในขณะที่เผชิญหน้ากับเขา เรียวนัลด์เป็นหนึ่งในเพื่อนเก่าแก่ที่สุดของพ่อฉัน เป็นคนที่ฉันเคยไว้ใจและเคารพ แต่ตอนนี้ เมื่อมองดูเขา ฉันไม่รู้จะคิดอย่างไรนอกจากความจริงที่ว่าเขาไม่ใช่อะไรนอกจากคนทรยศ ทั้งต่อ...