บท 153

ขณะที่เราออกจากเรดเฮาส์ รสขมของความผิดหวังยังคงค้างอยู่บนลิ้นของฉัน จอร์จถอนหายใจข้างๆ ฉัน อากาศยามค่ำคืนเย็นสบาย แต่ความโกรธของฉันให้ความอบอุ่นในตัวมันเอง บรรยากาศยามเย็นหนักอึ้งด้วยความตึงเครียดขณะที่จอร์จและฉันขึ้นรถ

"ฉันน่าจะกรีดหน้าเขาซะ" ฉันคำราม

"คงไม่เป็นการทูตเท่าไหร่นะ"

"เขาคิดจริงๆ เหร...