บท 173

"เฮ้ เธอนั่นแหละ" หัวใจฉันเต้นแรง และฉันแทบจะละลายลงบนเก้าอี้ เสียงทุ้มของชาร์ลส์แผ่ซ่านมาถึงฉัน บรรเทาความตึงเครียดที่ฉันไม่รู้ตัวว่ามีอยู่ "ขอโทษที่รีบออกไปเช้านี้นะ แต่เธอดูเหมือนต้องการนอนเพิ่มอีกหน่อย"

"เฮ้..." ฉันส่ายหัว "ใช่... ดูเหมือนเกเบรียลจะไม่ได้นอนเลย"

เขาทำเสียงจมูก "เสียดายแย่ พวกผ...