บท 198

อากาศแตกแง้วด้วยพลังดิบของคาถา ปืนที่เขาถืออยู่กระแทกลงพื้น ร่างของเขาทรุดลงเหมือนหุ่นกระบอกที่เชือกถูกตัดขาด กระตุกเป็นพักๆ เลือดกระเซ็นและพุ่งออกมาจากลำคอ เปรอะเปื้อนซีซิลขณะที่เธอล้มลงกับพื้นพร้อมเสียงสะอื้นเบาๆ กลิ่นเลือด ทั้งคาวและสดใหม่ เข้าจมูกผม แต่ผมลืมมันไปอย่างรวดเร็วเมื่อรีบวิ่งไปอุ้มเธอ...