บท 36

ผมเดินเข้าบ้าน เป็นเวลาที่ช้ากว่าที่ตั้งใจไว้ แต่ผมยังได้ยินเสียงเกรซที่ยังตื่นอยู่ ผมมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานของเธอและได้ยินเสียงของเธอที่ฟังดูเครียดๆ เธอกำลังคุยโทรศัพท์อย่างชัดเจน เดินไปมาหน้าโต๊ะทำงาน สมาธิจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์ในมือ ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัย ดวงตาของผมจับจ้องที่เธอขณะที่ผมพิงกรอบป...