บท 67

ฉันเรียนมาเกือบสัปดาห์แล้ว และถึงแม้ว่าฉันจะทำงานหนักทั้งกลางวันกลางคืนจนหมดแรง แต่ฉันกลับไม่รู้สึกเหนื่อยล้าอย่างที่คิด ฉันแทบจะไม่อยากกลับบ้านเลย รู้ดีว่าฉันจะต้องนอนบนเตียงว่างเปล่าของชาร์ลส์ และทุกวันที่ผ่านไป กลิ่นของเขาก็จางลงทีละน้อย ฉันหัวเราะเยาะตัวเองและดื่มกาแฟเพิ่ม

ตั้งสติหน่อย เกรซ

ฉันไ...