Wanneer een Miljardair Valt voor een Surrogaatmoeder

"Mevrouw Woods, gefeliciteerd, u bent acht weken zwanger!"

Fiona Woods was met stomheid geslagen. "Wat?"

Was ze acht weken zwanger? Hoe kon dat?

Zij en Darwin Solomon waren altijd heel voorzichtig geweest en gebruikten altijd anticonceptie.

Terugdenkend herinnerde ze zich vaag dat ze op Darwin's verjaardag, twee maanden geleden, een kort moment van risicovol gedrag hadden gehad, maar het was maar één keer.

"Mevrouw Woods, u bent niet iemand die gemakkelijk zwanger wordt. Het is het beste om hen te houden," zei de dokter tactvol, terwijl hij zag dat Fiona alleen voor het onderzoek was gekomen en er uitgeput uitzag.

Ze werd niet gemakkelijk zwanger, en toch gebeurde het in één keer.

Moest ze zichzelf gelukkig achten of niet?

Fiona voelde een diepe bitterheid.

Toen ze het ziekenhuis uitkwam, was ze een tijdje in een roes.

Haar hand die de testresultaten vasthield, trilde nog steeds; tranen welden op, maar ze wist niet of ze blij was of niet.

Vijf jaar geleden kwamen de schuldeisers aankloppen, en Fiona's grootmoeder was ernstig ziek. Ze had dringend een groot bedrag nodig.

Net toen ze in totale wanhoop verkeerde, ontmoette ze Darwin.

Er werd gezegd dat ze erg leek op zijn eerste liefde, Lilian Robbins, die zijn oogappel was.

Lilian was echter getrouwd met een beroemde adellijke familie in het buitenland toen Darwin een ongeluk kreeg en in een vegetatieve toestand raakte.

Hij moet echt diep van haar gehouden hebben; zelfs na te zijn verlaten, kon hij haar niet loslaten.

Na Fiona te hebben ontmoet, hielp Darwin haar om de schulden van haar familie af te lossen en regelde hij het beste ziekenhuis voor de behandeling van haar grootmoeder. En Fiona werd zijn secretaresse in het openbaar en zijn minnares in het geheim.

Gedurende deze vijf jaar verborg ze haar ware zelf, imiteerde alles van Lilian, was gehoorzaam en zachtaardig, en deed haar uiterste best om Darwin te behagen. Ze was er al lang moe van.

Toen ze kalmeerde, woog Fiona snel de voor- en nadelen af.

Ze keek naar haar platte buik en dacht: 'Ik kan hen niet ter wereld brengen.'

Gisterenmiddag kwam Darwin, de president van de Atlas Groep, terug van een zakenreis van twee weken. Deze keer had hij Fiona ongewoon genoeg niet meegenomen.

Fiona dacht dat Darwin eindelijk genoeg van haar had.

Ze was er blij mee. Ze hoopte dat hij snel verder zou gaan naar de volgende.

Onverwacht kon Darwin, na terugkomst van zijn reis, niet eens wachten tot ze klaar was met werken. Hij trok haar direct de secretaressekamer in.

Na een ronde vrijen, lagen haar jurk en Darwin's maatpak verspreid over de hele kamer.

Darwin hield haar stevig vast van achteren en plantte hete kussen op haar nek.

Fiona herinnerde hem zachtjes eraan dat de aandeelhouders op hem wachtten om de vergadering te beginnen.

Darwin reageerde kil, liet haar los en ging rechtstreeks naar de badkamer.

Fiona, die de ongemakken in haar lichaam doorstond, ging Darwin's reservepak halen.

Nadat Darwin klaar was met douchen en in zijn pak was gestapt, hielp Fiona hem voorzichtig met zijn stropdas.

Hij keek neer op Fiona, die zachtaardig, gehoorzaam en verstandig was, en hij was zeer tevreden.

"Er ligt een cheque op tafel, twee miljoen euro," zei Darwin langzaam, "En ook de villa bij Emerald Pool zal op jouw naam worden overgeschreven."

Fiona stopte en keek Darwin verward aan. "Meneer Solomon, waarom..."

Darwin's ogen waren vol minachting. Hij hief zijn hand om haar kin te pakken. "Het is een beloning."

Was het een beloning? Of was het de geruchtenachtige afkoopsom?

Hoewel Darwin altijd gul voor haar was geweest, had hij haar nooit zoveel tegelijk gegeven.

Darwin's duim wreef zachtjes over Fiona's licht gezwollen lippen, zijn kille toon droeg een vleugje overreding. "Zolang je zo gehoorzaam en braaf blijft, zal ik je in de toekomst meer geven."

Fiona keek Darwin aan, verward.

Had hij niet van plan om het met haar uit te maken?

Fiona zette een ingetogen en charmante blik op en knikte lichtjes. "Meneer Solomon, ik begrijp het."

Nadat ze had geantwoord, verdween de irritatie op Darwin's gezicht onmiddellijk.

Hij knikte lichtjes. "Ga vanmiddag naar huis."

Fiona knikte.

Darwin vertrok direct.

Nadat hij vertrokken was, pakte Fiona de cheque op, haar mooie wenkbrauwen strak gefronst, terwijl ze terugdacht aan het nieuwsbericht dat ze die ochtend op haar telefoon had gezien.

[Breaking News! De president van de Atlas Group gaat zich verloven met de dochter van de eeuwenoude Ross-familie. De vereniging van twee machtige financiële families kan aanzienlijke veranderingen teweegbrengen in het wereldwijde kapitaallandschap.]

Fiona wreef zachtjes over haar voorhoofd en lachte hulpeloos. 'Is dit de reden waarom Darwin haar plotseling twee miljoen euro en een villa gaf? Om haar te laten doorgaan als zijn gehoorzame bedgenoot, de derde partij in zijn huwelijk?'

Haar maag draaide om.

Ze rende naar de badkamer en braakte.

Fiona keek op naar de spiegel en zag haar bleke en enigszins verwarde zelf.

Darwin was echt een klootzak. Hij stond op het punt te trouwen, maar hij kon Lilian niet loslaten en hing nog steeds aan haar, de vervanger.

Fiona had zelfs per ongeluk een meisje gezien dat meer op Lilian leek dan zijzelf, aan Darwin's zijde.

Ze dacht, 'Deze vervanger, wie het ook wil zijn, mag het zijn. Rot op hiermee!'