บทที่ 107

บ้านทั้งหลังเต็มไปด้วยความเคลื่อนไหวอันวุ่นวาย พายุแห่งร่างคนและเสียงกระซิบกระซาบเร่งรีบดังไปทั่วโถงขณะที่แอชตันกับคนของเขารีบร้อนจะออกไป แต่ก็ยังระวังไม่ให้ปลุกลูกชายที่กำลังหลับของฉัน...

เสียงรองเท้าบูทหนักๆ กระทบพื้นไม้เนื้อแข็งดังชัดเจนไม่ว่าจะพยายามย่องกันแค่ไหน ขณะที่ฉันยังคงเหลือบมองไปทางห้อ...