บทที่ 110

มุมมองของแอชตัน

ถนนเบื้องหน้าทอดยาวสู่ห้วงเหวอันมืดมิด มีเพียงลำแสงจากไฟหน้ารถของเราที่สาดส่องทะลวงผ่านความหนาทึบของรัตติกาล

ความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เรากำลังจะเผชิญกดทับหนักอึ้งบนอก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมช้าลง ตรงกันข้าม มันกลับทำให้เท้าผมเหยียบคันเร่งหนักขึ้น รถเอสยูวีคำรามประท้วงขณะพุ่งทะยานไป...