บทที่ 112

ฉันควรจะบอกข่าวโรส แต่ฉันรู้สึกกระวนกระวายเกินกว่าจะคุยกับเธอได้ รู้ดีว่าความกังวลของเธอมีแต่จะยิ่งทำให้ฉันสติแตก...

สายลมพัดหอนหวีดรุนแรงผ่านหมู่ไม้ เสียงเครื่องยนต์ของเราคำรามแหวกความเงียบสงัดยามค่ำคืนราวกับนักล่าที่กำลังออกล่าเหยื่อ

แต่เราก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ... นักล่าที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี...