บทที่ 127

มุมมองของแอชตัน

เนื้อหาค่อนข้างวาบหวิว

เสียงหอบหายใจของโรสติดอยู่ในลำคอ ดวงตาเบิกกว้างของเธอจับจ้องมาที่ฉัน เหมือนกำลังอ้อนวอนขอความเมตตา หรือว่า...มีความตื่นเต้นฉายอยู่ในนั้นกันแน่?

ฉันเห็นความลังเลฉายวูบผ่านใบหน้าเธอ – การกลืนน้ำลายอย่างประหม่า ท่าทางที่เธอกำผ้าห่มที่พันอกไว้หลวมลง –...