บทที่ 65

มุมมองของโรส

ฉันครางออกมาด้วยความทรมานขณะที่รถตู้สั่นครืดคราดก่อนจะหยุดสนิท ทิ้งให้ฉันนอนขดตัวสะอึกสะอื้นอยู่ในกองเลือดของตัวเอง

ประตูรถตู้ถูกเลื่อนเปิดออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นลำแสงอาทิตย์ยามเช้าอันเจิดจ้าสาดส่องเข้ามาในรถตู้ที่เคยดำมืด ทำให้ฉันต้องหรี่ตาลงทันที...

"เออ อย่างน้อยหล่อน...