บทที่ 73

สองชั่วโมงเต็มผ่านไปขณะที่ฉันนั่งมองเลือดไหลจากแขนฉันไปยังแขนของเธอ รู้สึกถึงความเหนื่อยล้าถาโถมใส่ร่างเหมือนโดนสิบล้อชน

แต่ฉันปฏิเสธที่จะหลับ ไม่ใช่จนกว่าจะได้เห็นเธอตื่นและได้คุยกับเธอ... เราพลัดพรากกันนานเกินไปแล้ว!

หลายวันแล้วที่ฉันไม่ได้นอนหลับเต็มอิ่ม จากเหตุการณ์ทั้งหมดที่โรสกับลิเดียถูกพรา...