บทที่ 96

แสงแดดสาดส่องอบอุ่นเข้ามาในห้องพักฟื้นที่โรงพยาบาลขณะที่เราเตรียมตัวกลับบ้าน กลับไปยังฝูงของเราเอง เบบี้ทอมมี่น้อยนอนอยู่อย่างปลอดภัยในอ้อมแขนของฉัน หลังจากค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความกังวลและความไม่แน่นอน ก็โล่งใจที่ได้ยินหมอคาร์เตอร์อนุญาตให้เราเดินทางได้

ขณะที่ฉันโยกตัวทอมมี่เบาๆ ในอ้อมแขน ฉันอดไม่ได...