บทที่ 107: เขาเรียกฉันอะไร?!

มุมมองของโซอี้

"ใครเขากินไอศกรีมเป็นมื้อกลางวันกัน" ฉันหันขวับไปเจอเจเรมี่ที่กำลังยืนจ้องฉันด้วยท่าทางหงุดหงิด ใบหน้าเขาบูดบึ้งขณะที่แววตาฉายแววดูถูกเหยียดหยาม ให้ตายสิ... ทีนี้ฉันต้องมาทนไอ้บ้านี่อีกแล้ว

"แล้วเรื่องที่ฉันกินอะไรมันไปหนักหัวนายตรงไหนไม่ทราบ" ฉันโบกที่ตักไอศกรีมในมือก่อนจะทิ้งตัวลง...