บทที่ 113: เธอถูกสังหาร

มุมมองของดาเลีย

"แล้วเราจะไปไหนกันต่อเหรอ" ฉันถามขณะที่เขาปิดประตูรถให้ "นายจะปิดตาฉันอีกแล้วเหรอ" ฉันเอ่ยถาม น้ำเสียงเต็มไปด้วยความประชดประชัน

"อาจจะนะ..." รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าขณะที่เขาปีนขึ้นรถ "ใครจะรู้...ฉันอาจจะอุดปากเธอซะเลยก็ได้" ริมฝีปากฉันเผยอออกพร้อมเสียงสูดลมหายใจอย่างประหลาด...